Το Σύνταγμα της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν

Εγκρίθηκε το 1980 – Αναθεωρήθηκε το 1989

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ – Γενικές αρχές

Το άρθρο 1

Το Κράτος του Ιράν είναι μια Ισλαμική Δημοκρατία την οποία το ιρανικό έθνος, με βάση την παραδοσιακή πίστη στην κυβέρνηση της αλήθειας και της δικαιοσύνης [αποκάλυψε] στο Κοράνι, μετά τη νίκη της Ισλαμικής Επανάστασης με επικεφαλής τον Αγιατολάχ Αλ-Ούζμα Λμάμ Χομεϊνί, ενέκρινε με το Εθνικό Δημοψήφισμα που διεξήχθη στις 10 και 11 Φαρβαρντίν 13581 (30 και 31 Μαρτίου) ημέρα Jomadi al-Awwal 1979, εκφράζοντας θετική ψήφο επικύρωσης με πλειοψηφία 1% των ψηφοφόρων.

Το άρθρο 2

Η Ισλαμική Δημοκρατία είναι ένα σύστημα που βασίζεται στην πίστη στις ακόλουθες αρχές:

1. Ο μονοθεϊσμός (που εκφράζεται στη δήλωση «δεν υπάρχει θεός παρά μόνο ο Θεός»), η κυριαρχία και ο νόμος που ανήκουν αποκλειστικά στον Θεό και η ανάγκη να τηρούνται οι εντολές Του.

2. Η Θεία Αποκάλυψη2 και ο θεμελιώδης ρόλος της στον καθορισμό των νόμων.

3. Η Ανάσταση3 και ο εποικοδομητικός της ρόλος στη διαδικασία της τελειοποίησης που οδηγεί την ανθρωπότητα στον Θεό.

4. Θεία Δικαιοσύνη στη Δημιουργία και στο νόμο.

5. Η ταινία4 ως αδιάλειπτη ηγετική λειτουργία, και ο θεμελιώδης ρόλος της στη συνέχεια της Ισλαμικής Επανάστασης.

6. Η αξιοπρέπεια του ανθρώπου και οι ευγενείς ανθρώπινες αξίες, και η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου με την ευθύνη που τη συνοδεύει ενώπιον του Θεού.

Η Ισλαμική Δημοκρατία προβλέπει την εγκαθίδρυση δικαιοσύνης, πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ανεξαρτησίας και εθνικής ακεραιότητας μέσω:

προς την. Η συνεχής ερμηνευτική προσπάθεια (Ιτζτιχάντ) καταρτισμένων ισλαμικών νομικών, που ασκείται με βάση το Κοράνι, την Παράδοση των Αλάθητων (ο Προφήτης, η Φατίμα Ζαχρά και οι δώδεκα Ιμάμηδες).

σι. Η χρήση της επιστήμης και της τεχνολογίας και τα αποτελέσματα των πιο προηγμένων ανθρώπινων εμπειριών και προσπαθειών που έγιναν για την ανάπτυξη των ανθρώπων, ώστε να καταστεί δυνατή η περαιτέρω πρόοδός τους.

ντο. Η απόρριψη κάθε μορφής καταπίεσης, η επιβολή και η παραίτησή τους σε αυτούς, και η άρνηση της τυραννίας, η επιβολή της καθώς και η αποδοχή της.

Το άρθρο 3

Το κράτος της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν έχει καθήκον να επιτύχει τους στόχους που ορίζονται στο άρθρο 2 και θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την επίτευξη των ακόλουθων στόχων:

1. Η δημιουργία ενός περιβάλλοντος που ευνοεί την ανάπτυξη των ηθικών αρετών που βασίζονται στην πίστη και την αφοσίωση και την καταπολέμηση όλων των πτυχών της κακίας και της διαφθοράς.

2. Αύξηση του γενικού επιπέδου ευαισθητοποίησης του πληθυσμού σε όλους τους τομείς με τη σωστή χρήση του Τύπου, των ΜΜΕ και άλλων μέσων.

3. Δωρεάν σχολείο και φυσική αγωγή για όλους σε όλα τα επίπεδα. την προώθηση και την ευρύτερη διάδοση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

4. Η αξιοποίηση του πνεύματος της έρευνας, της επιχειρηματικότητας και της πρωτοβουλίας σε όλους τους επιστημονικούς, τεχνικούς και πολιτιστικούς τομείς, καθώς και στις ισλαμικές σπουδές, μέσω της δημιουργίας ερευνητικών κέντρων και της ενθάρρυνσης των μελετητών.

5. Η πλήρης απόρριψη της αποικιοκρατίας και η αποτροπή ξένων παρεμβάσεων.

6. Η διαγραφή κάθε είδους δεσποτισμού και αυτοκρατορίας και κάθε προσπάθειας μονοπώλησης της εξουσίας.

7. Η κατοχύρωση των πολιτικών και κοινωνικών ελευθεριών στα πλαίσια του νόμου.

8. Η συμμετοχή όλου του πληθυσμού στον καθορισμό της πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής του μοίρας.

9. Η εξάλειψη κάθε απαράδεκτης διάκρισης και η δημιουργία ίσων ευκαιριών για όλους, σε όλους τους υλικούς και πνευματικούς τομείς.

10. Η θέσπιση σωστού διοικητικού συστήματος και η κατάργηση των περιττών κρατικών φορέων.

11. Η ολόπλευρη ενίσχυση των θεμελίων της εθνικής άμυνας μέσω της δημόσιας στρατιωτικής θητείας με σκοπό τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας, της εδαφικής ακεραιότητας και του ισλαμικού συστήματος της χώρας.

12. Ο σχεδιασμός ενός στέρεου και ισορροπημένου οικονομικού συστήματος, σύμφωνου με τους ισλαμικούς κανόνες, με στόχο την οικοδόμηση της ευημερίας, την εξάλειψη της φτώχειας, την κατάργηση κάθε είδους στέρησης σε τρόφιμα, στέγαση, εργασία και υγεία, καθώς και η γενική επέκταση της κοινωνικής ασφάλισης.

13. Η εξασφάλιση αυτάρκειας στους τομείς της επιστήμης, της τεχνολογίας, της βιομηχανίας, της γεωργίας, των στρατιωτικών υποθέσεων και των συναφών.

14. Η κατοχύρωση όλων των πολλαπλών δικαιωμάτων των πολιτών, ανδρών και γυναικών, της ίσης νομικής προστασίας για όλους και της ισότητας όλων ενώπιον του νόμου.

15. Η διεύρυνση και ενίσχυση της αδελφοσύνης μεταξύ των μουσουλμάνων και η συνεργασία όλων των συνιστωσών του πληθυσμού.

16. Η υιοθέτηση μιας εξωτερικής πολιτικής βασισμένης σε ισλαμικά κριτήρια, η αδελφική δέσμευση προς όλους τους μουσουλμάνους και η ανεπιφύλακτη υποστήριξη των κληρονομημένων και καταπιεσμένων λαών του κόσμου.

Το άρθρο 4

Όλοι οι αστικοί, ποινικοί, οικονομικοί, οικονομικοί, διοικητικοί, πολιτιστικοί, στρατιωτικοί, πολιτικοί και άλλοι νόμοι και κανονισμοί πρέπει να βασίζονται σε ισλαμικές αρχές. Αυτό το άρθρο εφαρμόζεται με απόλυτο και καθολικό τρόπο σε όλα τα άλλα άρθρα του Συντάγματος καθώς και σε κάθε άλλο κανόνα και κανόνα, και οι ισλαμιστές νομικοί που απαρτίζουν το Συμβούλιο των Κηδεμόνων5 είναι δικαστές σε αυτό το θέμα.

Το άρθρο 5

Κατά τη διάρκεια του χρόνου κατά τον οποίο ο Δωδέκατος Ιμάμης (είθε ο Θεός να επισπεύσει την παρουσία του) κρύβεται, στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν η προστασία των υποθέσεων και ο προσανατολισμός του λαού ανατίθεται στην ευθύνη ενός ισλαμικού νομικού (fakih)6 που είναι δίκαιος και ευσεβής, γνώστης της εποχής του, θαρραλέος, προικισμένος με πρωτοβουλία και διοικητική ικανότητα.

Το άρθρο 6

Στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, η διαχείριση των υποθέσεων της χώρας θα γίνεται σύμφωνα με τις ψήφους που εκφράζει ο πληθυσμός τόσο μέσω της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, των Αντιπροσώπων στην Ισλαμική Συνέλευση7, των μελών των Συμβουλίων, όσο και μέσω των δημοψηφισμάτων όπως προβλέπονται σε άλλα άρθρα του Συντάγματος.

Το άρθρο 7

Τηρώντας τις επιταγές του Κορανίου, «Ας συμβουλεύονται ο ένας τον άλλον για τις υποθέσεις τους» (42:38) και «Συμβουλεύονται μαζί τους» (3:152), τα κύρια όργανα λήψης αποφάσεων και διοίκησης της χώρας είναι τα Συμβούλια: η Ισλαμική Συνέλευση, τα Περιφερειακά Συμβούλια, τα Επαρχιακά Συμβούλια, το Δημοτικό, Περιφερειακό, Περιφερειακό, κ.λπ. Οι αρμοδιότητες, οι τρόποι συγκρότησης, οι περιοχές δικαιοδοσίας και οι αρμοδιότητες των Συμβουλίων αυτών καθορίζονται από το παρόν Σύνταγμα και από τους νόμους που απορρέουν από αυτό.

Το άρθρο 8

Στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, η προτροπή για το καλό και η αποτροπή από το κακό είναι καθήκον των ατόμων στις αμοιβαίες σχέσεις τους και στις αμοιβαίες σχέσεις μεταξύ αυτών και εκείνων που τα κυβερνούν. Οι προϋποθέσεις, τα όρια και η φύση αυτού του καθήκοντος καθορίζονται από το νόμο, όπως ορίζει το Ιερό Κοράνι: «Και οι πιστοί, άνδρες και γυναίκες, είναι σύμμαχοι μεταξύ τους, ενώστε στο καλό και αποτρέψτε το κακό» (9:71).

Το άρθρο 9

Στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν η ανεξαρτησία, η ελευθερία, η ενότητα και η εδαφική ακεραιότητα της χώρας είναι αδιαχώριστες και η προστασία τους είναι ευθύνη της κυβέρνησης και κάθε μεμονωμένου μέλους του ιρανικού έθνους. Κανένα άτομο, ομάδα ή αρχή δεν έχει το δικαίωμα να βλάψει έστω και στο ελάχιστο την πολιτική, πολιτιστική, οικονομική ή στρατιωτική ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα της χώρας με το πρόσχημα της ελευθερίας, και καμία αρχή δεν έχει το δικαίωμα να καταργήσει τις νόμιμες ελευθερίες χρησιμοποιώντας το πρόσχημα της θέλοντας να διαφυλάξει την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, ούτε καν καταφεύγοντας στη δημοσίευση νόμων και κανονισμών.

Το άρθρο 10

Εφόσον η οικογένεια είναι η θεμελιώδης μονάδα της ισλαμικής κοινωνίας, όλοι οι νόμοι, οι κανονισμοί και τα προγράμματα πρέπει να στοχεύουν στη διευκόλυνση του σχηματισμού οικογενειών, στη διαφύλαξη της ιερότητας του οικογενειακού θεσμού και στην ενίσχυση των οικογενειακών δεσμών, σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο και την ηθική.

Το άρθρο 11

Σύμφωνα με το Κορανικό εδάφιο «Ναι, αυτή η Κοινότητα είναι μία Κοινότητα και εγώ είμαι ο Κύριός σας. Λάτρεψε με!" (21:92), όλοι οι μουσουλμάνοι αποτελούν μια ενιαία κοινότητα και η κυβέρνηση της Ισλαμικής Δημοκρατίας έχει καθήκον να δημιουργήσει μια γενική πολιτική γραμμή βασισμένη στη συμφωνία και την αλληλεγγύη των μουσουλμανικών λαών και να δεσμευτεί χωρίς διακοπή στην προώθηση της επίτευξης πολιτικής, οικονομικής και πολιτιστικής ενότητας στον κόσμο του Ισλάμ.

Το άρθρο 12

Η επίσημη θρησκεία του Ιράν είναι το Ισλάμ της σιιτικής σχολής Jafarite Imamite8, και αυτό το άρθρο δεν είναι πιθανό να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Τα άλλα ισλαμικά σχολεία9, όπως το Hanafi, το Shafi'ita, το Malekita, το Hanbalita και το Zaidita, αντιμετωπίζονται με απόλυτο σεβασμό και οι οπαδοί τους είναι εντελώς ελεύθεροι να ομολογούν, να διδάσκουν και να εκτελούν τις πράξεις λατρείας που προβλέπονται από τους αντίστοιχους Κανόνες τους, και σύμφωνα με τη θρησκευτική τους νομολογία, τη σχετική τους νομολογία. δυναμισμό στα δικαστήρια. Σε κάθε περιοχή όπου οι οπαδοί των προαναφερθέντων σχολείων αποτελούν την πλειοψηφία, οι τοπικοί κανονισμοί, εντός των ορίων της εξουσίας των Συμβουλίων, θα συμμορφώνονται με τις αντίστοιχες προδιαγραφές, για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των οπαδών άλλων σχολείων.

Το άρθρο 13

Οι Ζωροάστριες, οι Εβραίοι και οι Χριστιανοί είναι οι μόνες αναγνωρισμένες θρησκευτικές μειονότητες, και εντός των ορίων του νόμου είναι ελεύθεροι να εκτελούν τις δικές τους θρησκευτικές τελετές και τελετές, και στις ιδιωτικές νομικές συμβάσεις και τη θρησκευτική εκπαίδευση είναι ελεύθεροι να λειτουργούν σύμφωνα με τους δικούς τους κανόνες.

Το άρθρο 14

Σύμφωνα με τον στίχο του Κορανίου «Ο Θεός δεν σας απαγορεύει να συμπεριφέρεστε με καλοσύνη και δικαιοσύνη σε όσους δεν πολέμησαν ενάντια στη θρησκεία σας και δεν σας έδιωξαν από τα σπίτια σας: σίγουρα ο Θεός αγαπά τους δίκαιους» (60:8), η κυβέρνηση της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν και όλοι οι Μουσουλμάνοι πρέπει να ενεργούν προς τους μη μουσουλμάνους με καλοσύνη, δικαιοσύνη και ισότητα. Αυτή η αρχή ισχύει μόνο για όσους δεν συνωμοτούν και δεν ενεργούν εναντίον του Ισλάμ και της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν.

 


μερίδιο
Uncategorized