Mohammad Taqi Bahhar (1886-1951)

Mohammad Taqi Bahar

mohammad tagi BaharΟ Mohammad Taqi Bahar, γεννήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 1886 Μασάντ, γνωστός ως "Malek o-Sho'arā" (Λιτ.: "Ο βασιλιάς των ποιητών") και με το ψευδώνυμο "Bahar", ήταν Ιρανός ποιητής, άνθρωπος των γραμμάτων, συγγραφέας, δημοσιογράφος, ιστορικός και σύγχρονος πολιτικός.

Ο Mohammad Taqi από την ηλικία των τεσσάρων ξεκίνησε τις σπουδές του στο maktab-khāneh (παραδοσιακό σχολείο), στα έξι διάβασε καλά περσικά και το Κοράνι και από επτά ετών έμαθε το Shāhnāmeh χάρη στη βοήθεια του πατέρα του και σε αυτή την ηλικία συνέθεσε το πρώτο του ποίημα στη μετρική Shāhnāmeh, λαμβάνοντας βραβείο από τον πατέρα του.

Εκτός από το σχολείο, έμαθε και σε κύκλους γονέων. Από την ηλικία των 14 ετών, ο Μπαχάρ παρακολούθησε φιλελεύθερες ομάδες μέσω του πατέρα του, ερχόμενος σε επαφή με μια νέα σκέψη και λόγω αυτής της επίμονης συμμετοχής, έγινε παθιασμένος με τον συνταγματισμό και το ιδανικό της ελευθερίας.

Οι πατρικές προσπάθειες να μην γίνει ποιητής ήταν μάταιες. Μετά το θάνατο του πατέρα του, η ευθύνη της ηγεσίας της οικογένειας έπεσε πάνω του, αλλά συνέχισε τις λογοτεχνικές του σπουδές παίρνοντας τον τίτλο του πατέρα του, "Malek-o -Sho'arā'Astān-e Qods" από τον Mozaffar Al-Din Shah.

Σε ηλικία είκοσι ετών εντάχθηκε στην ομάδα των συνταγματολόγων του Χορασάν και το πρώτο του λογοτεχνικό-πολιτικό έργο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Χορασάν» χωρίς υπογραφή. Ακολούθησαν άλλα γραπτά πολιτικοκριτικού χαρακτήρα σε αντίθεση με το καθεστώς της εποχής.

Στη συνέχεια ο Μπαχάρ εξέδωσε την εφημερίδα «Νου-Μπαχάρ» (Νέα Άνοιξη) η οποία μετά από ένα διάστημα, λόγω της αντίθεσης στην παρουσία της ρωσικής εξουσίας στο Ιράν, έκλεισε με εντολή του Ρώσου προξένου.

Ο Μπαχάρ ίδρυσε αμέσως την εφημερίδα «Tazeh Bahar» (Φρέσκα Άνοιξη) και αυτή έκλεισε τις πόρτες της με εντολή του υπουργού Εξωτερικών της εποχής και συνελήφθη και εξορίστηκε στην Τεχεράνη.

Ο Μπαχάρ, ο οποίος είχε γίνει μέλος της Συνέλευσης του Εθνικού Συμβουλίου, μετά από ένα χρόνο δημοσίευσε την τρίτη έκδοση του «Nou-Bahar» στην Τεχεράνη, ίδρυσε την ακαδημαϊκή λογοτεχνική ένωση και επίσης το σχετικό περιοδικό.

Η εφημερίδα έκλεισε και άνοιξε ξανά πολλές φορές. Το πραξικόπημα του 1921 στο Ιράν τον ανάγκασε να επιστρέψει για τρεις μήνες και κατά την ίδια περίοδο συνέθεσε μια από τις πιο αξιομνημόνευτες ωδές του (qaside).

Μετά την απελευθέρωση των αιχμαλώτων του πραξικοπηματικού καθεστώτος, ο Μπαχάρ επανεξελέγη βουλευτής. Με την εδραίωση του καθεστώτος του Ρεζά Σαχ δεν υπήρχε πλέον το ευνοϊκό έδαφος για την πολιτική δραστηριότητα του Μπαχάρ και αυτός, εν γνώσει του, αποσύρθηκε από την πολιτική για να αφοσιωθεί στην επιστημονική δραστηριότητα και τη διδασκαλία.

Αργότερα κατέληξε στη φυλακή για λίγους μήνες με την κατηγορία της μυστικής εναντίωσης στον Ρεζά Σαχ, για ένα χρόνο εξορίστηκε στο Ισφαχάν και στη συνέχεια, με τη μεσολάβηση του Μοχαμάντ Αλί Φορουγκί, επειδή συμμετείχε στους εορτασμούς των χιλίων χρόνων του Φερδούση, ανακλήθηκε στην Τεχεράνη.

Από εκείνη τη στιγμή, η πιο γόνιμη περίοδος της επιστημονικής δραστηριότητας του Μπαχάρ εκφράστηκε ευρύτερα, ιδίως σε λογοτεχνικά και επιστημονικά αποκτήματα, στη διόρθωση κειμένων, στη μετάφραση έργων από τα Παχλαβί στα περσικά, στη δημοσίευση της μεθοδολογίας και στη σύνταξη της βιογραφίας του Φερντούση με βάση τον Σαχναμέ.

Τότε έλαβε τη θέση του καθηγητή της περσικής λογοτεχνίας. Με την πτώση του Ρεζά Σαχ, ο Μπαχάρ αφοσιώθηκε ξανά στην πολιτική δραστηριότητα τυπώνοντας ξανά την εφημερίδα «Νου-Μπαχάρ».

Αργότερα έγινε υπουργός Πολιτισμού για λίγους μήνες, παραιτήθηκε και δύο χρόνια αργότερα μπήκε στη Βουλή ως μέλος της ίδιας. Μετά από μια περίοδο ασθένειας, επέστρεψε ξανά στη διδασκαλία στο πανεπιστήμιο.

Εκείνα τα χρόνια έγινε ιδρυτικό μέλος και επικεφαλής της Ιρανικής Ένωσης Φιλοδοξούντων Ειρήνης. Τα έργα του Mohammad Taqi Bahār, χωρισμένα σε δύο τομείς, βιβλία και διορθώσεις είναι τα εξής:

(Βιβλία): "Ahvāl-e Ferdousi" (Βιογραφία του Ferdousi) "Tārikh-e tatawwor-e she'r-e fārsi" (Σχετικά με την περσική ποίηση), "Tārikh-e mokhtasar-e ahzāb-e siāsi" (Συνοπτική ιστορία των πολιτικών κομμάτων), "Chabee ("Dahar-Khaastourt) der πέντε καθηγητών i), "Diwān-e she'er" (Τραγουδοποιός ποιημάτων), "Zendegāni-e Māni" (Ζωή της Μάνης), "Sabk-shenāsi" (Μεθοδολογία), "She'r dar Irān" (Ποίηση στο Ιράν), "Qabr-e Imām Rezāmous", "āmb-e Imām Rezānya" dgār-i zarirā n" (διόρθωση) "Tārikh-e Bal'ami" (Ιστορία του Bal'ami), "Tarikh-e Sistān" (Ιστορία του Sistān), "Resāle nafs" (Πραγματεία για την ψυχή), "Shāhnāme-ye "Ferdousi" (Το Βιβλίο των Βασιλέων του Ferdousi -Mārika-Mārikai) (Συνοπτικές ιστορίες και μύθοι), μέρος του Jawāme al-hekāyāt wa lawāme στο rewāyāt του Awfi.

Ο Μπαχάρ πέθανε στο σπίτι του στην Τεχεράνη στις 24 Απριλίου 1951 και θάφτηκε στο νεκροταφείο Zahir-od-dowleh στην περιοχή Shemirān της Τεχεράνης.
 

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

 

Διάσημος

μερίδιο
Uncategorized