Το Σύνταγμα της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν

Εγκρίθηκε το 1980 – Αναθεωρήθηκε το 1989

ΔΕΚΑΤΟ ΜΕΡΟΣ – Εξωτερική πολιτική

Το άρθρο 152

Η εξωτερική πολιτική της Ισλαμικής Δημοκρατίας βασίζεται στην απόρριψη κάθε μορφής κυριαρχίας ή καταπίεσης, στην προστασία της πλήρους ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων όλων των μουσουλμάνων, στη μη ευθυγράμμιση με τις ηγεμονικές δυνάμεις και στη δημιουργία αμοιβαίων φιλικών σχέσεων με μη επιθετικά κράτη.

Το άρθρο 153

Απαγορεύεται η υπογραφή οποιουδήποτε συμφώνου που συνεπάγεται ξένη ηγεμονία στους φυσικούς, οικονομικούς, πολιτιστικούς και στρατιωτικούς πόρους της χώρας και σε οποιοδήποτε άλλο από τα προνόμιά της.

Το άρθρο 154

Η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν φιλοδοξεί την ευτυχία των ανθρώπινων όντων σε όλες τις κοινωνίες και αναγνωρίζει την ανεξαρτησία, την ελευθερία και το κράτος της δικαιοσύνης ως καθολικά δικαιώματα που πρέπει να απολαμβάνουν όλοι οι λαοί του κόσμου. Κατά συνέπεια, ενώ θα απέχει από την ανάμιξη στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων εθνών, η Ισλαμική Δημοκρατία θα υποστηρίξει κάθε νόμιμο αγώνα των λαών που εκμεταλλεύονται εναντίον των καταπιεστών τους παγκοσμίως.

Το άρθρο 155

Η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν μπορεί να χορηγήσει πολιτικό άσυλο σε άτομα που αναζητούν καταφύγιο στο Ιράν, με εξαίρεση αυτούς που, σύμφωνα με τους νόμους του Ιράν, αναγνωρίζονται ως προδότες και εγκληματίες.


μερίδιο
Uncategorized